Ahadi ya Waridi: Taa ya Upendo Iliyozimwa na Necta
Walikutana wakiwa Kidato cha Sita katika shule ya sekondari ya bweni. Lugano alikuwa nahodha wa timu ya mpira, na Waridi alikuwa mshindi wa insha za Kiswahili. Kengele ya asubuhi, parade, na harufu ya vumbi la uwanja wa jioni vilikuwa sehemu ya maisha yao ya kila siku. Walikuwa wote 18+, wakijiandaa na mtihani wa NECTA, na walitoa ahadi ya moyo: “Bila kujali tutapelekwa wapi na matokeo, tutaheshimiana, tutasaidiana, na tutalinda ahadi yetu.”
Matokeo yalipotoka, maisha yakapinda njia: Lugano alipewa nafasi ya mafunzo ya kazi Dar es Salaam—kazi ya TEHAMA iliyohitaji muda mrefu ofisini—wakati Waridi alisalia Morogoro akisubiri kujiunga na chuo na kutunza mama yake mgonjwa. Walibaki kwenye uhusiano wa mbali: simu za usiku zenye bando la dakika chache, ujumbe wa WhatsApp, na miadi ya kuonana likizo fupi. Wakaahidi uaminifu—“mpaka tuwe pamoja tena.”
Miezi ikasogea. Shughuli za Lugano ziliongezeka; migawo, ratiba za usiku, na daladala za kukimbizana na muda. Kwa Waridi, masomo ya chuoni, mihadhara ya asubuhi, na kuugulia familia vilimchosha. Mazungumzo yao yakaanza kupungua. Siku moja, jioni ya Jumamosi, simu ya Lugano ikaita. Sauti ya Waridi ilikuwa nyembamba, ikibeba mzigo wa maneno mazito.
“Lugano… samahani,” akasema polepole. “Nimeanzisha mahusiano na mtu mwingine. Sidhani kama naweza kuendelea kushikilia ahadi yetu.”
Macho ya Lugano yakajaa ukungu wa maumivu. Alijaribu kumshawishi, akipendekeza waanze upya, wapange utaratibu mpya wa kuonana, hata kama ni kwa safari za bodaboda na mabasi ya mikoani. Lakini Waridi alikuwa tayari ameshachukua msimamo. Lugano akaheshimu uamuzi wake. Usiku huo, sauti ya kengele ya shule aliyowahi kuisikia kichwani iliingia kimya kipya—kimya cha ahadi iliyokatika.
Miaka ikapita. Lugano akapandishwa cheo, akapata marafiki wapya, hata akajaribu kutoka kimahusiano ingawa moyo wake ulikuwa mwangalifu. Alijifunza kupika wali wa nazi, kuhamia nyumba ndogo Mwenge, na kutuma M-Pesa kijijini mara kwa mara. Lakini hakuwahi kumsahau Waridi—wala zile barua zao fupi za zamani walizoandikiana nyuma ya daftari la maabara.
Siku moja ya jioni yenye mawingu, simu ikaita. Namba ile ile ya zamani. Sauti upande wa pili ilitetemeka.
“Lugano… nahitaji msaada,” Waridi akalia. “Mume wangu ameniacha. Sijui nifanye nini. Nimekumbuka ile ahadi yetu—nilijua wewe tu unaweza kunisaidia.”
Lugano akanyamaza. Moyo wake ukarudi shuleni—kwenye korido zenye mabango ya nidhamu, kwenye benchi la mti walilokaa baada ya parade. Hakuwa na muda wa kuuliza maswali marefu. Siku iliyofuata akasafiri hadi Morogoro. Alipofika, hakutoa lawama. Alikaa naye chumbani, akamsikiliza, akamsaidia kupanga mipango ya kuanza upya: kutafuta ushauri nasaha, kuzungumza na familia, na kujipangia bajeti ya kuendelea na masomo yake ya jioni.
Walipotembea kandokando ya barabara ya lami, wakisikia honi za bajaji na bodaboda, wakaanza kuongea kwa uwazi. Walitazama nyuma: makosa ya mawasiliano, haraka katika maamuzi, na mzigo wa umbali. Kati ya machozi na tabasamu dhaifu, jambo moja likaonekana wazi—hisia zao, licha ya kupishana kwa miaka, zilikuwa bado hai.

“Waridi,” Lugano akasema kwa sauti tulivu, “najua wote tumekosea. Lakini bado nakupenda. Ningependa kuheshimu ahadi ile—kwa njia iliyo salama, yenye heshima, na uwazi.”
Waridi akamtazama, macho yakiwa na mng’aro wa majuto na matumaini. “Lugano, na mimi nakupenda. Samahani kwa kuvunja ahadi yetu. Nilipaswa kupigania mawasiliano—sio kukimbia.”
Waliamua kuanza upya kwa taratibu. Walijenga tena msingi: mazungumzo ya kila siku bila kuficha chochote, mipango ya kuonana mara kwa mara, na safari ya kusaidiana kimasomo na kiroho. Miezi michache baadaye, walifunga ndoa ndogo yenye heshima, wakiahidi mbele ya familia na marafiki kuwa uaminifu na mawasiliano yangekuwa dira yao. Na safari yao ikawa somo kwa wengine: kwamba ahadi inahitaji kazi, na upendo unaishi pale ambapo ukweli, heshima, na subira vinatunzwa.
Funzo Kuu:
Ahadi ni agano—usiahidi kirahisi, wala usivunje kirahisi. Upendo wa kweli na uaminifu hujengwa juu ya mawasiliano, heshima, na uwajibikaji. Wakati ni mgumu, chagua kuongea na kusikiliza kabla ya kukata tamaa.